SELF-ACCUSATION
SELF-ACCUSATION
2017
‘Ik ben niet geweest, zoals ik had moeten zijn. Ik ben niet geworden, wat ik had moeten worden.’ Desillusie, spijt, schaamte en falen buitelen over elkaar heen in deze voorstelling. Waar moet je aan voldoen? En wie bepaalt dat eigenlijk?
In Self-Accusation van de Oostenrijkse toneelschrijver Peter Handke klaagt de hoofdpersoon zichzelf aan en neemt zo de beknellende moraal en zijn vrije wil onder vuur. Bestaat dat eigenlijk, vrije wil? Hendrik Aerts maakt van dit spreekstuk een sluwe en ironische voorstelling, met explosieve dans, live muziek, video en tekst. Over verlangens die nooit worden ingelost.
–
‘I have not been, what I should have been. I have not become, what I should have become.’ What expectations should you meet? And who decides that?
In Self-Accusation, a piece by Austrian playwright Peter Handke, the main character accuses himself, in a way to challenge the oppressive morality and his so-called free will. Does that actually exist, free will? Hendrik Aerts turns this play into a sly and ironic performance, with explosive dance, live music, video and text. About desires that are never fulfilled.
”De ritmische, mechanische dans harmonieert prachtig
met de kort aangebonden taal van Handke.”
”The rhythmic, mechanical dance matches beautifully
with Handke's measured language.”
— Kester Freriks in NRC****
credits
director Hendrik Aerts | dance Agnese Fiocchi, Patrick de Haan, Tatiana Matveeva, Manuel Paolini, Milan Schudel, Sonia Zwolska | music Jonathan Bonny, Andy Smart | video/light Satu Leskinen | costumes Marrit van der Burgt, Camille Bodin (internship) | make-up Anna de Vriend | set design Marloes Meiborg (internship) | technique Martin Lambeek | special thanks to Tom Jansen, Karin Deden
A coproduction of Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club, Grand Theatre Groningen, Slagwerk Den Haag
